این پژوهش با تاکیدبر درک تاریخنگاری ملی و با استفاده از الگوی نظری هالبواکس به مطالعه چرایی و چگونگی تقویت و برجستهسازی حافظه جمعی ایرانیانِعصر پهلوی اول توسط نشریات آن دوران_ با تاکید بر نشریه آینده و ایرانشهر_ پرداخته است. برخلاف تاریخ نگاری سنتی که ضرورتی برای تقویت و برجسته سازی حافظه جمعی وجود ندارد،در تاریخ نگاری مبتنی بر هویت ملیتقویت و برجسته سازی حافظه جمعی اولویت پیدا میکند و مردمگرایی یکی از شاخصههای اصلی آن محسوب میشود. برجستهسازی به معنی یادآوری، دست کاری گذشته، نگاهی اینهمانی به تاریخ گسسته، تفسیرآن برای نظام هویتی، پیوند زنی آن با تحولات حاضر و استفاده از آن برای ناسیونالیسمسازی می باشد. یافتههای پژوهش نشان میدهد نشریات مذکور با نوعی تاریخنگاری ملی عامهپسند به برجستهسازی کانونهایی ازگذشته،تقویت سنتهای مشترک از ایرانی بودن برای همه و نقد تاریخنویسی سنتی در پی ایجاد هویتی جدید برای عصرِ دولت-ملتبودند. روش پژوهش تاریخی و از نوع توصیفی تحلیلیاست که بر پایه اسناد آرشیوی صورت گرفته است.
)