این پژوهش با تاکید بر درک تاریخ‌نگاری ملی و با استفاده از الگوی نظری هالبواکس به مطالعه چرایی و چگونگی تقویت و برجسته‌سازی حافظه جمعی ایرانیانِ عصر پهلوی اول توسط نشریات آن دوران_ با تاکید بر نشریه آینده و ایرانشهر_ پرداخته است. برخلاف تاریخ نگاری سنتی که ضرورتی برای تقویت و برجسته سازی حافظه جمعی وجود ندارد، در تاریخ نگاری مبتنی بر هویت ملی تقویت و برجسته سازی حافظه جمعی اولویت پیدا می‌کند و مردم‌گرایی یکی از شاخصه‌های اصلی آن محسوب می‌شود. برجسته‌سازی به معنی یادآوری، دست کاری گذشته، نگاهی اینهمانی به تاریخ گسسته، تفسیرآن برای نظام هویتی، پیوند زنی آن با تحولات حاضر و استفاده از آن برای ناسیونالیسم‌سازی می باشد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد نشریات مذکور با نوعی تاریخ‌نگاری ملی عامه‌پسند به برجسته‌سازی کانون‌هایی از گذشته، تقویت سنت‌های مشترک از ایرانی بودن برای همه و نقد تاریخ‌نویسی سنتی در پی ایجاد هویتی جدید برای عصرِ دولت-ملت بودند. روش پژوهش تاریخی و از نوع توصیفی تحلیلی است که بر پایه اسناد آرشیوی صورت گرفته است.
)