2دانشجوی دکتری علوم سیاسی و عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور
چکیده
زراعت و کشاورزی از عمده فعالیتهای مردمان منطقه پشتکوه در طول تاریخ بوده است.سلسله‌ی والیان حدود بیش از سه قرن (1307-1006 ه..ق)بر مردم منطقه پشتکوه و پیشکوه حکومت کرده‌اند. مناسبات بین ارباب و رعیت یا دهقان و زارع و قوانین حاکم بر این رابطه که بیشتر مبنای عرفی و گاه شرعی داشته در جامعه این عصر از اهمیت به سزایی برخوردار بوده است. در این دوره خدماتی در جهت عمران و آبادانی، ایجاد نظم، حل و فصل اختلافات، رسیدگی به امور جاری مردم و دریافت مالیات انجام گرفته است. اما به دلیل فقدان قوانین مدون، تبیین چارچوب تعریف شدهی حاکم بر رابطهی میان ارباب و رعیت در منطقه پشتکوه عصر والیان نیازمند بررسی همه جانبهای میباشد. در این مقاله تلاش می شود با بررسی منابع این عصر به خصوص سفرنامهها، جنبههای مختلف نظام حقوقی حاکم بر رابطهی میان ارباب و رعیت عصر والیان در منطقه پشتکوه تحلیل و تبیین گردد.
ابتدای صفحه