میسیونرهای فرانسوی - که به آنها لازاریست گفته میشود – در دوره محمدشاه وارد ایران شدند و با استقرار در شمال غرب ایران، روستای خسروآباد سلماس را مرکز اصلی کارهای خود قرار دادند. با سرمایهگذاری سنگین و برنامهریزی درازمدت به تأسیس مدرسه تربیت کشیش در خسروآباد اقدام کردند. بعد از حضوری طولانی در دوره مظفرالدینشاه، تمام تلاش را برای تثبیت کامل موقعیت خویش در روستای خسروآباد به کار بردند که در این راستا از حمایتهای گسترده نظامالسلطنه حاکم آذربایجان، نظرآقا یمینالسلطنه، سفیر ایران در پاریس و تعدادی از صاحب منصبان محلی برخوردار بودند. این مقاله چگونگی اقدامات میسیونرهای فرانسوی را برای به دستآوردن مالکیت روستای خسروآباد را تشریح میکند.